Researchers have explained why only dark shadows of people remained on asphalt and buildings after the bombings of Hiroshima and Nagasaki.
Christopher Nolan’s Oscar-winning biopic Oppenheimer reignited public interest in the historic race to develop nuclear weapons. The film vividly depicts Robert Oppenheimer’s torture and fear of an impending nuclear war, but does not show the direct consequences of the bombings, according to LiveScience.
After the nuclear bombs were dropped on Hiroshima and Nagasaki, Japan’s two largest cities, on August 6 and 9, 1945, respectively, black shadows of people and objects such as bicycles were left on sidewalks and buildings.
In Focus. Technologies emerged telegram channel. Subscribe to avoid missing the latest and most exciting news from the world of science!
Member of the Board of Trustees of the National Museum of Nuclear Science and History in Albuquerque and Professor Emeritus of Radiology at the University of New Mexico School of Medicine. Michael Hartshorne explained how and why these shadows appear in cities.
When the bombs exploded, intense light and heat were emitted from the point of explosion, and objects and people in its path absorbed the light and energy, obscuring the objects behind them. As a result, the ambient light distorted the color of the concrete and stone around the “shadow”. Simply put, the creepy shadows on sidewalks and buildings actually resemble what the surface of the sidewalk or building looked like before the nuclear explosion.
During an atomic explosion, powerful energy is released as a result of nuclear fission. Data from the nonprofit Atomic Heritage Foundation suggests that fission occurs when a neutron strikes the nucleus of a heavy atom, such as the uranium-235 or plutonium-239 isotopes. During a collision, the element’s nucleus breaks apart, releasing large amounts of energy. At the same time, the initial collision starts a chain reaction that continues until all the starting material is exhausted.
[1945’tekullanılanatombombalarınınuranyum-235veplütonyum-239ileçalıştırıldığımuazzammiktardaısıveçokkısadalgagamaradyasyonuürettiğibiliniyorColumbiaÜniversitesi’negöregamaradyasyonuinsanvücuduiçinuzundalgaboyluenerjidendahayıkıcıdırBilimadamlarıvirüsüngiysilerdenvederidengeçebileceğiniizolasyonavedokuveDNA’yazararverenelektronkaybınanedenolabileceğinibelirtiyor
Ayrıca atom bombalarından yayılan gama radyasyonu, sıcaklığı 5.538 santigrat dereceye ulaşabilen termal enerji şeklinde de yayılıyor. Enerji bisiklet veya insan gibi bir nesneye çarptığında enerji emilir, yoldaki nesneleri korur ve gölgenin dışında beyazlatma etkisi yaratır.
Dr. Hartshorne’a göre, başlangıçta Hiroşima ve Nagazaki sokaklarında muhtemelen çok daha fazla gölge vardı, ancak bunlar daha sonraki patlama ve sıcak hava dalgaları tarafından yok edildi.
“Şişman Adam” ve “Küçük Çocuk”
6 Ağustos 1945’te Hiroşima’nın 580 metre yukarısında “Küçük Çocuk” adı verilen atom bombası patladı. Dünya Nükleer Örgütü’nün verileri, patlamanın 16.000 ton TNT’ye eşdeğer olduğunu gösteriyor. Termal enerjinin nabzı şehrin 13 kilometre karesini eşitledi: Hiroşima nüfusunun neredeyse dörtte biri hemen öldü ve diğer dörtte biri de sonraki aylarda radyasyon zehirlenmesi ve kanserin etkilerinden öldü.
Üç gün sonra, 9 Ağustos 1945’te, Hiroşima’nın 300 kilometre kuzeydoğusunda bulunan Nagazaki şehrinin üzerinde “Şişman Adam” adı verilen ikinci bir bomba patlatıldı. Plütonyum-239 bombası, şehrin her yerinde benzer yıkıma ve ölüme neden olan 21.000 tonluk bir patlama yarattı.
Önceden Odak insanlar tarafından ne kadar güçlü bir nükleer bomba yaratılabileceğini yazdı.
Source: Focus
Ashley Fitzgerald is an accomplished journalist in the field of technology. She currently works as a writer at 24 news breaker. With a deep understanding of the latest technology developments, Ashley’s writing provides readers with insightful analysis and unique perspectives on the industry.